De overeenkomsten tussen kotsen en roddelen. En waarom je allebei zo min mogelijk moet willen doen.
Zou jij bewust, ongegeneerd en zonder een poging te doen om het in te houden, kotsen op je werk? Bij de koffieautomaat, gewoon, zo over de vloer? Of over het bureau van je collega? In de lift of tijdens de lunch in de kantine terwijl je collega’s lekker aan een broodje of aan een salade zitten? Of zelfs tijdens een Zoom of Teams meeting, gewoon lekker in beeld, misschien wel tegen de camera aan? Nee toch?
En toch “kotsen” we wat af met zijn allen. En het ergste vind ik: we praten het nog goed ook. In deze blog leg ik je graag de overeenkomsten uit tussen kotsen en roddelen, waarom we roddelen en vooral: waarom we daar mee moeten stoppen. In ons eigen belang!
Tijdens elke teamtraining komt het wel een keer aan bod: roddelen. Iedereen herkent het, we doen het allemaal. Ik ben altijd heel duidelijk: roddelen ondermijnt het vertrouwen in de groep en alleen al daarom moet je er direct mee stoppen.
En dan is er altijd wel ééntje in de groep die, in meer of minder stellige mate, het begint op te nemen voor “het roddelen”. Want:
- Het is ook gewoon een uitlaatklep
- Het hoort er nu eenmaal bij
- Je moet tenslotte ook even kunnen spuien
- En alle varianten die je hierop kunt bedenken.
Vaak krijgt die persoon bijval uit de groep, want ja, het ís ook een uitlaatklep. En net zoals kotsen ook heerlijk op kan luchten, geldt dat ook voor roddelen.
Maar laten we even beter gaan kijken naar wat er precies gebeurt als we roddelen: we praten negatief over iemand die er niet bij is, met iemand anders. En laten we eerlijk zijn, dat is meestal niet gericht op het vinden van een oplossing voor hetgeen er speelt. Nee, het gaat vooral om het spuien én om het vinden van bijval. Jij vindt toch ook dat het belachelijk is wat “ze” doen? En omdat het niet gericht is op een oplossing verandert er ook niets aan de situatie waarover wordt geroddeld. Het lost niets op, behalve dat je je misschien heel even ietsje beter voelt. Want je hebt het geuit / gespuid en misschien heb je zelfs wat bijval gekregen.
Dus wat je eigenlijk hebt gedaan, is iets wat je dwars zit, wat je niet bevalt, wat je liever ook niet meer zou willen hebben of voelen, dat heb je gedumpt bij iemand anders. Dus alsof je bij iemand anders op het bureau kots en zegt: alsjeblieft, dit is nu voor jou, doe ermee wat je wilt! En je draait je om en loopt weg.
Roddelen is niet meer en niet minder dan jouw shit, of om in de metafoor te blijven, jouw kots bij een ander dumpen. Jouw irritatie, frustratie én jouw onvermogen of weerzin om er zelf echt iets aan te doen. Niet de leukste eigenschappen dus.
Roddelen is jezelf als een slachtoffer gedragen. Als een commentator die lekker veilig vanaf de zijlijn staat te foeteren maar zelf nog geen bal kan trappen, zelf niet het lef heeft om op het veld te staan, in het zicht van iedereen. Je laat daarmee nou niet bepaald de beste kant van jezelf zien én het lost helemaal niets op. Dus je bent ook nog eens ineffectief.
En daarbij, als iemand drie keer bij mij komt roddelen over een collega, reken maar dat ik me dan afvraag wat die persoon over mij zegt als ik er niet bij ben. En daar gaat het onderlinge vertrouwen.
Dus waarom zou je het dan toch doen? Ik maak nog weer even de vergelijking met kotsen. Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jou werkt, maar ik heb echt een bloedhekel aan kotsen. Vind het denk ik het naarste gevoel dat ik me kan voorstellen. En dus zorg ik er als het even kan zelf voor dat het niet hoeft. Door gezond te eten, niet te veel te drinken, door goed naar mijn lijf te luisteren en op tijd rust te pakken. En als ik me zó beroerd voel dat ik denk dat er geen houden meer aan is, dan trek ik me terug in de badkamer, pak een emmer of een teiltje of ga boven het toilet hangen. En ik ruim het zelf op. En als het dan tóch, ondanks al mijn voorzorgsmaatregelen, me overkomt dat ik in het bijzijn van anderen moet kotsen, dan zeg ik 20x sorry, houd de schade zo beperkt mogelijk, ruim weer, als het even kan, zelf de rommel op.
Mocht je nu toch nog weer eens een neiging voelen om te roddelen, en die komt dat weet ik zeker, ik heb die neiging namelijk zelf ook nog steeds wel eens, denk dan eens aan deze vergelijking en vraag je zelf af: wil ik nu bij een ander gaan staan kotsen? Of is er iets anders wat ik kan doen?
Ik ben benieuwd of ik je met deze vergelijking inzichten heb gegeven. Wil je ze in de comments met me delen?
Ik hou van de overheid. Juist de overheid is een plek waar we met liefde en vertrouwen aan een betere samenwerking kunnen werken. De liefde en dat idealisme is in de afgelopen 32 jaar dat ik binnen de (lokale) overheid actief ben alleen maar gegroeid.
Ik begon als baliemedewerkster en zwaaide 20 jaar later af als gemeentesecretaris. De afgelopen 12 jaar coach ik aanpakkers binnen de overheid. Of dat nu leidinggevenden, medewerkers, bestuurders of teams zijn.
Ik werk met NLP, Spiral Dynamics, Groepsdynamica, oplossingsgericht werken en denken, Deep Democracy, Van Visie naar Resultaat, Heart Math, Start with Why, communicatie en gedragsstijlen (ook bekend als DISC of Insights) en nog heel veel meer. Maar bovenal werk ik vanuit mijn missie om samen meer waarde te leveren aan een betere overheid op basis van liefde, vertrouwen en samenwerking.
